Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Sanktuarium pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Choszcznie jest obok Kołbacza i Bierzwnika, trzecim z obiektów wchodzących w skład Szlaku Cystersów w Polsce.

W miejscu kościoła wybudowanego w I poł. XIV w. stała w XIII wieku romańska, kamienna świątynia, wzniesiona, zaraz po otrzymaniu tegoż obszaru w 1232-1233 roku od księcia Władysława Odonica, przez cystersów kołbackich.

W 1269 roku mnisi i konwersi z tego folwarku zostali wypędzeni przez margrabiów brandenburskich – lokacja kościoła i elementy granitowe pozostają śladem ich obecności na ziemi choszczeńskiej i decydują o przynależności obiektu do szlaku. We wnęce południowej ściany prezbiterium można zobaczyć średniowieczną ceramiczną płaskorzeźbę – Drzewo Jessego, obrazujące genealogię Chrystusa – jest to obiekt dziedzictwa kulturowego wyróżniający się w skali europejskiej, ze względu na formę płaskorzeźby (w Polsce w formie rzeźbiarskiej – jako pełna rzeźba występuje w ołtarzu Wita Stwosza w Krakowie).